คำพิพากษาศาลปกครอง: โรงงานผสมแอสฟัลท์/คอนกรีต

วันที่: มีนาคม 2567
เลขคดี: อ. 221/2567 (ศาลปกครองอุดรธานี)
ที่มา: KM.Industry.go.th – สำเนาคำพิพากษา

---

ข้อเท็จจริงของคดี

ประชาชนจำนวน 15 รายซึ่งอยู่อาศัยใกล้กับโรงงานผสมแอสฟัลท์และคอนกรีตได้ยื่นฟ้องต่อศาลปกครอง โดยอ้างว่าได้รับผลกระทบจาก

• เสียงดังรบกวนจากการผสมและการเคลื่อนย้ายวัตถุดิบ

• ฝุ่นละอองและควันจากการผลิต

• ความเดือดร้อนต่อการใช้ชีวิตประจำวันและสุขภาพ

---

คำวินิจฉัยของศาล

• ศาลได้ตรวจสอบพยานหลักฐานและพิจารณาแล้ว เห็นว่า ไม่มีหลักฐานเพียงพอ ที่ยืนยันได้ว่าเสียง ฝุ่นละออง และควันรบกวนที่ผู้ฟ้องร้องกล่าวอ้างนั้นเกิดขึ้นในระดับที่ผิดกฎหมาย

• ศาลสรุปว่า “เป็นไปไม่ได้ที่ผู้ฟ้องคดีทั้งสิบห้าจะได้ยินเสียงดังจากการประกอบกิจการของโรงงานดังกล่าว”

• ดังนั้น ศาลจึง ยกฟ้อง คดีนี้

---

บทเรียนที่ได้รับ

1. ความสำคัญของหลักฐานทางเทคนิค: การร้องเรียนเกี่ยวกับเสียงและฝุ่นต้องมีการวัดค่าและบันทึกตามมาตรฐาน ไม่สามารถใช้เพียงการอ้างอิงจากความรู้สึกของผู้ได้รับผลกระทบ

2. ภาระการพิสูจน์อยู่ที่ผู้ฟ้อง: หากไม่มีข้อมูลจากการตรวจวัดจริง ศาลอาจไม่เห็นว่าความเดือดร้อนนั้นเข้าข่ายเหตุรำคาญตามกฎหมาย

3. หน่วยงานรัฐต้องตรวจสอบอย่างเป็นระบบ: เพื่อให้การร้องเรียนของประชาชนมีน้ำหนักและสามารถนำไปสู่การบังคับใช้กฎหมายได้

4. ไม่ใช่ทุกการร้องเรียนจะนำไปสู่การปิดโรงงาน: แม้มีผลกระทบ แต่หากไม่สามารถพิสูจน์ตามเกณฑ์กฎหมาย โรงงานจะไม่ได้รับคำสั่งให้หยุดหรือแก้ไข

---

ข้อสังเกตสำหรับผู้ประกอบการและหน่วยงาน

• โรงงานควรเก็บบันทึกการตรวจวัดเสียง/ฝุ่นตามมาตรฐาน ISO หรือกฎหมายที่เกี่ยวข้อง

• การมีระบบควบคุมมลพิษที่ชัดเจนช่วยลดความเสี่ยงในการถูกร้องเรียนและฟ้องร้อง

• หน่วยงานท้องถิ่นควรตรวจสอบด้วยอุปกรณ์และกระบวนการที่ถูกต้อง เพื่อให้คดีมีน้ำหนักมากขึ้นหากเข้าสู่ชั้นศาล