คำพิพากษาศาลปกครองสูงสุด (พ.ศ. 2568): เพิกถอนคำสั่งระงับเหตุรำคาญ “โรงงานเต้าหู้” เพราะไม่มีการวัดเสียงที่เชื่อถือได้
วันที่คำพิพากษา: พ.ศ. 2568 (จะอัปเดตวัน/เดือนเมื่อเผยแพร่เอกสารศาลฉบับเต็ม)
ศาล: ศาลปกครองสูงสุด
คดีหมายเลขแดงที่: อส. 58/2567 (ตามบทความสรุปคดี—จะยืนยันอีกครั้งเมื่อได้เอกสารศาลฉบับเต็ม)
ลิงก์อ้างอิงทางการ (ชั่วคราว จนกว่าจะได้ไฟล์คำพิพากษา):
ค้นหา/ติดตามคำพิพากษาศาลปกครอง (ฐานข้อมูล OGD + หน้าค้นหาศาล): data.go.th ชุด “คำพิพากษา/คำสั่ง/คำแถลงการณ์ศาลปกครอง”
และ หน้า Search คดีของศาลปกครอง
.
(หมายเหตุ: เมื่อศาลเผยแพร่ไฟล์ PDF/หน้าคดีอย่างเป็นทางการ จะอัปเดตลิงก์ตรงให้ทันที)
ภูมิหลังของคดี
ประชาชนที่อาศัยอยู่ติดกับ โรงงานผลิตเต้าหู้ ร้องเรียนว่าได้รับความเดือดร้อนจาก เสียงเครื่องจักร การครูด/ลากวัสดุ และการทำงานช่วงกลางคืน ต่อมาหน่วยงานท้องถิ่นได้ออก คำสั่งระงับเหตุรำคาญ ให้โรงงานหยุดพฤติการณ์ที่ก่อเสียงรบกวน โดยอาศัย “ข้อสังเกต/การประมาณ” ของเจ้าหน้าที่เป็นหลัก โดย ไม่มีรายงานการวัดเสียงตามมาตรฐาน รองรับ
ผู้ประกอบการจึงอุทธรณ์/ฟ้องคดีต่อศาลปกครอง โต้แย้งว่า คำสั่งอาศัยดุลพินิจโดยปราศจากหลักฐานเชิงเทคนิค ไม่ชอบด้วยกฎหมาย
คำวินิจฉัยของศาล
ศาลปกครองสูงสุดเห็นว่า อำนาจในการออกคำสั่งระงับเหตุรำคาญ (เช่น สั่งหยุด/จำกัดการดำเนินงาน) ตามกฎหมายสาธารณสุข จำเป็นต้องมีพยานหลักฐานเชิงวิทยาศาสตร์/วิศวกรรมรองรับ ไม่ใช่เพียงคาดคะเน
ในคดีนี้ ไม่มีการตรวจวัดระดับเสียงตามมาตรฐาน (เช่น วิธีวัด ตำแหน่งไมค์ เวลา สภาพแวดล้อม)
คำสั่งของหน่วยงานจึง ขาดหลักฐานเพียงพอ และ ถูกเพิกถอน
ศาลย้ำว่า การคุ้มครองสิทธิของชุมชนต้องเดินคู่กับ กระบวนการพิสูจน์ที่ตรวจสอบได้
ผลกระทบและความหมายเชิงปฏิบัติ
สำหรับผู้ประกอบการ
หากถูกร้องเรียนเรื่องเสียง ควร จัดทำ/เก็บหลักฐานเสียงเชิงเทคนิค (รายงานตรวจวัด, บันทึกเสียง, บันทึกการปรับปรุงเครื่องจักร/ฐานกันสั่น/ฉนวน/ผนังกั้นเสียง) เพื่อใช้ชี้แจงอย่างมีน้ำหนัก
ลงทุนใน มาตรการลดเสียงเชิงวิศวกรรม ตั้งแต่ต้นทาง เช่น enclosure, ฐานยางกันสั่น, ฉนวน/ผนังกันเสียง, พัดลม/มอเตอร์ชนิด low-noise, scheduling เวลากลางคืน
สำหรับหน่วยงานรัฐ/ท้องถิ่น
ก่อนออกคำสั่ง ต้องมีการตรวจวัดเสียงตามมาตรฐาน + เอกสารประกอบ (ภาพ/วิดีโอ/บันทึกการลงพื้นที่/คำให้การ)
เขียน ขอบเขตคำสั่ง ให้ชัดเจน (มาตรการที่ต้องทำ ระยะเวลาปฏิบัติ วิธีประเมินผลซ้ำ) เพื่อให้ “ยืนได้ในศาล”
สำหรับชุมชนผู้เดือดร้อน
เก็บ ไทม์ไลน์/หลักฐาน ให้ครบ (วิดีโอ/เสียงบันทึก, ช่วงเวลาที่ดัง, เรียกหน่วยงานมาตรวจวัดตามมาตรฐาน) เพื่อเสริมความน่าเชื่อถือของคำร้อง
บทเรียนสำคัญ
เสียง = มลพิษที่ต้องพิสูจน์ได้: ตัวเลข dB(A), วิธีการวัด, เงื่อนไขแวดล้อม ล้วนเป็นหัวใจของคดี
คำสั่งทางปกครองต้องมีฐานข้อมูล: หากอาศัยเพียงการคาดคะเน มีความเสี่ยงสูงที่จะถูกเพิกถอน
การป้องกันคุ้มกว่าเยียวยา: แผน Noise Control ที่ดีลดความเสี่ยงคดี + ลดต้นทุนภาพลักษณ์
หมายเหตุ (Editor’s Note)
บทความนี้สรุปจากคดีศาลปกครองสูงสุดปี 2568 ที่ เพิกถอนคำสั่งระงับเหตุรำคาญ เพราะไม่มีการตรวจวัดเสียงตามหลักวิชาการ Geonoise จะ อัปเดต “วันที่คำพิพากษา” และ “เลขคดี/ลิงก์ PDF ของศาล” ทันทีที่เผยแพร่เอกสารคำพิพากษาอย่างเป็นทางการบนระบบศาล/ACLIB